Kwetsbaarheid van buitendijkse gebieden neemt toe door klimaatverandering
Bij extreme hoogwateromstandigheden kunnen woon- en werkgebieden buiten de dijk veiliger zijn dan binnendijkse gebieden, zeker op de lange termijn in het licht van klimaatverandering. Dit is een van de belangrijkste conclusies van onderzoek naar de kwetsbaarheid van buitendijkse gebieden voor overstromingen in de Rijnmond-Drechtsteden.
Rotterdam en het onderzoeksprogramma Kennis voor Klimaat hebben onderzoek gedaan naar de kwetsbaarheid van buitendijks gelegen gebieden als gevolg van klimaatverandering. In het kader van het onderzoek is onder meer een Flood Map Atlas met kaarten van overstromingsdieptes ontwikkeld. Hieruit blijkt dat overstroomde oppervlaktes toenemen door de klimaatverandering.
Toename kwetsbaarheid
In de buitendijkse gebieden van de Rijnmond-Drechtsteden wonen ruim 65.000 mensen. Ook het Rotterdamse Havengebied ligt buitendijks. Nu zijn deze buitendijkse gebieden relatief veilig vanwege de hoge ligging. Bij een veranderend klimaat zal in extreme omstandigheden, bijvoorbeeld door hogere waterstanden, de kwetsbaarheid van het buitendijkse gebied toenemen.
In de haven blijkt de kwetsbaarheid vooral te liggen in de vitale infrastructuur voor elektriciteit, ICT en hoofdtransportroutes. Mochten zich extreme omstandigheden voordoen, dan is de stremming van goederen voelbaar tot ver buiten de regio.
Inboedel
In het stedelijk gebied neemt de optredende schade significant toe wanneer klimaatverandering fors doorzet. Deze schades ontstaan opmerkelijk genoeg vooral aan inboedel en bijna niet aan de gebouwen, omdat het instortingsgevaar beperkt is en het fundament blijft staan.
De bevindingen in het onderzoek leiden tot de conclusie dat door de relatief hoge ligging buitendijkse gebieden wel eens veel veiliger zouden kunnen zijn dan de poldergebieden achter de dijken. Overstroming van binnendijkse gebieden na een dijkdoorbraak gaat vaak gepaard met een grote verwoestende kracht. Dat is bij een buitendijks gebied niet aan de orde. De stroomsnelheden van het water in de overstroomde gebieden blijken namelijk relatief laag te zijn.
De onderzoeksresultaten bieden perspectief voor zowel de ontwikkeling van lokale als van regionale adaptatiestrategieën. Omdat overstromingen vrijwel onvermijdelijk zijn, pleiten de onderzoekers voor een waterveiligheidstrategie die zich niet alleen richt op het voorkomen van , maar ook rekening houdt met gecontroleerd toelaten van overstromingen.