In de rubriek Een gebouw als een boom, een stad als een bos belicht Rino Groenenberg geregeld het fenomeen Cradle to Cradle. In deze laatste aflevering keer gaat het over het eeuwige leven.

Het eeuwige leven

In de meeste geloven, gelooft men in leven na de dood. Persoonlijk geloof ik daar niet in en geloof ik meer in de hemel op aarde. Die zou gerealiseerd kunnen worden, als we gebieden ontwikkelen met een goede work/life balance en als we zorgen dat we wonen in gebouwen die dezelfde eigenschappen hebben als een boom. Verder is hier ook een goed werkend politiek systeem voor nodig.

Toch zijn de gelovige bevolkingsgroepen  wel de bevolkingsgroepen die door de eeuwen heen hebben weten te overleven (kracht van het collectief). Vandaar dat ik elk geloof respecteer en er ook veel uit probeer te leren. Neem bijvoorbeeld het boeddhisme, eigenlijk in onderdelen al een verre voorloper van Cradle to Cradle.

In dat geloof gelooft men in reïncarnatie. Dat wil zeggen dat als je goed leeft , je terug komt in het volgende leven op een betere positie. En als je slecht leeft (en niet duurzaam bouwt) je waarschijnlijk een trap op de ladder lager zal eindigen. Dit geldt eigenlijk ook voor gebouwen en gebouwonderdelen.  Een goed goed gebouw dat goed beheert wordt zou dus na een renovatie nog mooier moeten zijn dan tijdens de oplevering.

Een andere mooie gedachte vind ik die aan het eeuwige leven. Hoewel dat  voor personen niet per se hoeft van mij , zou ik dat voor gebouwen wel graag zo zien. Verschillende prachtige gebouwen en steden in ons superculturele continent Europa bewijzen dat het mogelijk is. Laten we dan ook gebouwen maken voor de eeuwigheid, die bijdragen aan de hemel op aarde.

Rino Groenenberg
Groenenberg deed aan de Hogeschool van Utrecht zijn afstudeeronderzoek naar financiële haalbaarheid van nieuw te bouwen Cradle to Cradle-gebouwen. Hij is momenteel op zoek naar een nieuwe uitdaging.