Het nieuwe ontwerp van de Albert Heijn XL aan de Sint Jacobslaan in Nijmegen blaast nieuw leven in een voormalig 'schoenendoos' van 8.000m2. De toepassing van circulaire en natuurlijke materialen biedt voor de komende decennia meer dan voldoende winkelcomfort.

Door gebruik te maken van gevelstenen waar voorheen golfplaten tegen de gevel prijkten, gaf VOCUS architecten het verouderde winkelcentrum weer de uitstraling die past bij een nieuw tijdperk. Bovendien kunnen zowel de bakstenen als de gevelpannen, beide van klei, in de toekomst eenvoudig worden hergebruikt.

Hergebruik als uitgangspunt

Alle nieuwe materialen die in de gevels zijn toegepast, zijn bij een mogelijke volgende renovatie één op één te hergebruiken, mogelijk gemaakt door een droge bouwmethode. De stenen werden niet gemetseld, maar op elkaar geklikt. Dit zijn zelfdragende stenen die als een nieuwe jas om de bestaande gevel zijn gestapeld. Voor het realiseren van de penanten is gebruik gemaakt van standaard hoekstenen. Als een LEGO-systeem is de volledige gevel opgebouwd en dus ook weer uit elkaar te halen.

De dakpannen zijn op de gevel geschroefd. Alles is demontabel en over een aantal decennia opnieuw te gebruiken als bouwmateriaal. Het bijkomende voordeel van deze methode is dat de snelheid van bouwen toeneemt en je niet afhankelijk bent van het weer. Voor Ahold was een korte bouwtijd een harde voorwaarde.

Gevelontwerp

Voor de geveltransformatie is gebruik gemaakt gebakken steen en keramische dakpannen. Daarnaast bestaat de Sint Jacobslaan uit een fijnmazige structuur van kleinschalige vrijstaande en geschakelde woningen. In lijn van de straat zijn de lange gevels van het pand opgeknipt in hele en halve maten door middel van penanten die gerelateerd zijn aan de achterliggende constructielijnen.

Er is bijzondere aandacht uitgegaan naar het licht dat op de gevels valt: de roodbruine Click Brick stenen absorberen het daglicht en de geglazuurde Tuile du Nord dakpannen reflecteren het licht. Zo ontstaat een spel van licht en donker. De vlakke gevels hebben diepte gekregen door penanten, verspringingen en accenten.

Fotografie: Rob van Esch