Om de constructieve veiligheid in Nederland te vergroten moeten alle partijen in het ontwerp- en bouwproces ook naar zichzelf durven kijken. En juist dááraan schort het - ook bij constructeurs, vindt ir. Johan Galjaard.  

De oorzaak van de afnemende veiligheid is de versnippering van het ontwerp- en bouwproces. Taken die vroeger in één hand lagen, worden steeds meer verdeeld over meerdere partijen, zegt Galjaard:

"Op zich is dat niet slecht, maar dan moet er wél voldoende tijd, geld en aandacht zijn voor de integratie van de onderdelen. Dat gebeurt nu vaak onvoldoende. Eindverantwoordelijk is de opdrachtgever of de eigenaar."

"Maar dat laat onverlet dat ook alle óverige partijen hun verantwoordelijkheid moeten nemen", vindt Galjaard. "Dat aspect wordt onderbelicht in de discussie. Te snel wordt gewezen naar 'de ander'."

Te gemakkelijk
Volgens de voorzitter van VNconstructeurs worden problemen te makkelijk geweten aan een gebrekkige opdracht, onvoldoende tijd en te weinig budget.

"Op enig moment kun je je daar als professional niet meer achter verschuilen. En dat moment, dáár gaat het om. Dat zou de kern van de discussie over constructieve veiligheid moeten zijn. Professionals moeten opdrachten durven weigeren, aan de bel trekken als het mis dreigt te gaan en hard met de vuist op tafel durven slaan. Dat geldt uiteraard óók voor constructeurs."

Eigen imago
Dat veel constructeurs het eigen imago slecht vinden, zegt veel over het beeld dat 'we' van onszelf en onze branche hebben, aldus Galjaard. Volgens hem ligt de oplossing ook in de handen van constructeurs.

"Daarom ook is een jaar geleden de Vereniging Nederlandse Constructeurs opgericht. Als een beroepsgroep serieus genomen wil worden, zullen de beoefenaren in de eerste plaats zichzelf serieus moeten nemen en goed georganiseerd moeten zijn. Openheid is daarbij van groot belang. Ook constructeurs maken fouten.  En als ze dat doen, moet daar transparant over worden bericht."

Hand in eigen boezem
"In een proces met veel partijen, scherpe prijzen en sterke economische tegenwind, lijkt het slim om het eigen puzzelstukje zo snel mogelijk over de schutting te gooien, en om alleen te doen wat is afgesproken en geen millimeter meer. Dat is precies het recept voor potentiële calamiteiten", meent Galjaard.

"Als we allemaal, als branche- en beroepsverenigingen én als individuele bedrijven, eerst de hand in eigen boezem steken, zal de constructieve veiligheid toenemen en daarmee ook het vertrouwen in de bouwsector als geheel."