Canada en Nederland; de historische banden zijn sterk vanwege het feit dat de Canadezen een grote rol speelden bij de bevrijding van Nederland en vanwege het feit dat heel veel Nederlanders na de oorlog richting Canada trokken om daar een nieuw bestaan op te bouwen. Voor de jongeren onder ons vormen de tweede wereldoorlog en de emigratie in de jaren vijftig echter ver-van-mijn-bed-verhalen. Het is daarom tijd voor nieuwe banden en nieuwe verhalen, naast die uit het verleden. En wat is nu zo interessant; duurzaam bouwen biedt daartoe een kans!

Zelf ben ik al vanaf mijn eerste bezoek aan het begin van deze eeuw aan dat land ‘Canada-minded’. Sterker nog; ik besloot in Vancouver – geïnspireerd door het geweldige project Granville Island – te solliciteren op een baan als hoogleraar. Hierdoor is het land voor mij symbool komen te staan voor een nieuwe koers in mijn professionele bestaan. Ik zal de diverse ontmoetingen die volgden en de gevolgen daar weer van niet benoemen, het wordt al snel saai, maar in ieder geval is er nu een Dutch Canadian Sustainable Planning & Building Network actief (de nieuwe naam maken we snel bekend). Een netwerk met veel kansen voor wie in deze in Nederland economisch slechte tijden toch een slag wil slaan; Google DCSPBN om relevante info te vinden.

Aanzien
Lange tijd waren de landen in veel opzichten totaal verschillend. In grootte, in taal en in de thema’s die actueel waren in de bouwsector. Cultureel zijn de verschillen al jarenlang niet zo groot. Misschien dankzij de vele Nederlanders die zich er vestigden voelt de wijze van communiceren heel vertrouwd. Terwijl de verschillen op het gebied van werkgelegenheid in de sector groter worden – veel in Canada, weinig in Nederland – lijken de thema’s in het kader van duurzaamheid naar elkaar toe te groeien. Canada bouwt veel met hout, wij niet. Maar vanuit het oogpunt van klimaatadaptatief bouwen, zoals drijvend bouwen, wordt dit duurzame materiaal voor ons opeens veel interessanter. Energiebesparing was vanwege de overvloed aan goedkope energie nooit een topic in Canada, maar als gevolg van de klimaatproblematiek en een toenemende comfortvraag, komt het thema steeds meer op de Canadese agenda. Cityfarming is vanwege de grote afstanden tussen steden al lange tijd gebruikelijk in Canada; in Nederland neemt de behoefte toe. Ook in relatie tot het leegstaande vastgoed. En als laatste voorbeeld: met de kwaliteit van het oppervlaktewater werd lange tijd niet erg zorgvuldig omgegaan in Canada. Er was genoeg. Dat tij is gekeerd en men kijkt nu belangstellend naar de Nederlandse ervaringen met watermanagement. Sowieso kijkt men daar belangstellend naar de Nederlandse bouwsector. Nederlandse bouwers en architecten staan in groot aanzien. Ik was bij een lezing van Francien Houben die de hele stadschouwburg van Ottawa tot de nok toe gevuld kreeg. Lukt dat in Nederland ook?

Kansen
Kortom: er liggen kansen. Voor de Nederlandse bouwsector om concreet aan het werk te gaan maar ook voor innovatief ingestelde partijen in beide landen om inspiratie op te doen. In nauwe samenwerking met bedrijven, ambassades, consulaten en universiteiten legt het netwerk verbanden en biedt het kansen op contact. Canadezen die Europa bezoeken worden uitgenodigd in Nederland hun verhaal te vertellen, Nederlandse bedrijven en delegaties worden in de Canadees bouwsector geïntroduceerd.

Wordt Canada opnieuw een toevluchtsoord voor Nederlanders? Nu voor avontuurlijk ingestelde bouwprofessionals? De tijd zal het leren. Twee net afgestudeerde bouwkundigen zijn respectievelijk in Toronto en Vancouver neergestreken om van daaruit het netwerk vorm te geven. In de Canadese ambassade in Den Haag is een Canadese architect actief met hetzelfde doel. Als je hun verhalen moet geloven is er weinig inspirerender dan de samenwerking tussen beide landen. Wie wil, volgt.

Anke van Hal is hoogleraar Sustainable Building & Development op Nyenrode en hoogleraar Sustainable Housing Transformation aan de TUDelft en expert binnen het Platform Duurzaam Gebouwd.

Foto: Hannah Anthonysz