Circulariteit wordt een steeds belangrijker thema. Allereerst om de milieulast van het gebruik van materialen te verlagen, maar ook om de economie toekomst te geven als antwoord dreigende schaarste als gevolg van geopolitieke spanningen.

Willen bedrijven kunnen blijven produceren op de lange termijn, dan moeten ze een analyse maken van de toekomstbestendigheid van de benodigde grondstoffen.  Een oplossing is zo veel mogelijk circulair te gaan en terugname of hergebruik te organiseren. 

Bron van materialen achterhalen

Afgelopen 3 jaar ben ik diep in de betonketen gedoken. Voor de Concrete Sustainability Council heb ik, in opdracht van de WBCSD, het verantwoord herkomst keurmerk CSC ontwikkeld voor de beton-, zand- en grind- en cementsector. Als je stroomopwaarts kijkt, zijn er veel systemen in gebruik die meer vertellen over de bron van jouw materialen: traceersystemen zoals Chain of Custody, milieumanagement systemen, enzovoort.

In de keten willen wij dat er positieve impact is op milieu- en sociale aspecten. Een 30-tal onderwerpen zoals biodiversiteit, energie efficiëntie en opwekking, verantwoord landgebruik, mensenrechten in de keten. Een vergelijkbaar rijtje zoals de Sustainable Development Goals van de Verenigde Naties.

Op het gebouw en infrastructuur niveau werken wij aan een kwaliteitsslag in termen van energie, veiligheid, watergebruik en ecologie. Huurders, investeerders, ontwikkelaars en overheden eisen steeds hogere standaarden en beoordelingen met systemen zoals het energielabel, BREEAM, LEED, DGNB en WELL. Ook voor infrastructuur zijn er standaarden ontstaan, zoals Envision en DuboCalc.

Effect op milieu en gezondheid onbekend

Echter, stroomafwaarts is weinig tot niets bekend. Waar gaan de materialen heen? Wat is het effect op het milieu en gezondheid? Wat is de echte levensduur? Wat had de toekomstige waarde kunnen zijn? Het resultaat is dat wij nog steeds materialen verbranden of wij laten het simpelweg naar de oceaan stromen. Voor 2050 bereiken wij het punt dat er meer plastic in de oceaan zit dan vis.  Dit soort processen zijn niet te stoppen als de materialen geen waarde en geen eigenaar hebben.

Een managementsysteem die materialen toekomst geeft, is hoog nodig.  Samen werken aan meer inzicht ten aanzien van de gezondheid en milieu-impact van materialen, risico’s verlagen en werken aan businesscases om de waarde van gebruikte materialen te verhogen. Dat begint met een eerste stap: vastleggen wie welke materialen bezit.

Wereldwijde standaard voor materialen

Madaster maakt het vastleggen van materialen mogelijk met de ambitie om de wereldwijde standaard hiervoor neer te zetten. Zo kunt u werken aan nieuwe functionaliteit, circulaire producten, verdienmodellen en regelgeving.

Sinds afgelopen november mag ik meehelpen om Madaster vorm te geven. Ik zie uit naar de samenwerking met u samen om toekomst te geven aan materialen.