Toen Ronald Schilt 10 jaar geleden Merosch startte, deed hij dat met een simpele maar krachtige overtuiging: ‘Het moet en kan beter’. Sindsdien werkt hij met een enthousiast team aan projecten waar het net een tandje meer mag.

In dit artikel lees je een sneak preview van een groot interview in het aankomende Duurzaam Gebouwd Magazine.

Aan het prille begin van zijn consultancy was het stokken van ambities in de bouw- en vastgoedsector duidelijk. “Het was een tijd waarin geen duidelijke stip aan de horizon werd geformuleerd”, schetst Schilt. “Als er al een doelstelling werd gesteld, dan was die vaak vaag geformuleerd. Daarbij ontstond er spraakverwarring tussen bestuurders, adviseurs en techneuten.”

Die onduidelijkheden leidden tot een groot contrast tussen het bestek, oplevering en exploitatie. “Mijn uitgangspunt was dat de sector met een te laag ambitieniveau begon aan projecten, ze vervolgens niet op de juiste manier uitvoerde en bij ingebruikname van gebouwen met verliezen kampte.” Die frustratie zette hij om in actie. “De eerste verbetering die we wilden doorvoeren was het definiëren van prestatie-eisen, om vervolgens heldere afspraken hierover te maken. Destijds was het hard maken van definities onorthodox, maar wij waren ervan overtuigd dat dit een deel van de oplossing was.”

Die zienswijze leidde tot een verbinding met een partij die zich wilde committeren aan deze overtuigingen. Een private partij pakte het eigen bedrijfspand aan, met hoge duurzaamheidsambities die ook daadwerkelijk vorm kregen. “Ik herinner me nog het enthousiasme waarmee we aan de slag gingen en het toepassen van driedubbelglas. Dat is nu min of meer de standaard maar in 2009 een forse ambitie. Het voelde goed om op deze manier uit de startblokken te schieten.”

Ingebruikname ≠ oplevering

In rap tempo volgden projecten die het bouwbesluit ontsprongen en omver bliezen. “Een paradepaardje uit de begin periode, is toch wel onderwijsinstelling Plein Oost. Die is om meerdere redenen interessant: allereerst waren we betrokken bij de bestuurlijke zoektocht aan de voorkant van het proces. Daarnaast was het de eerste energieneutrale school en spraken we af om de oplevering pas 2 jaar na ingebruikname te realiseren.”

Dat was een eyeopener. De bijzondere school was in 2014 klaar en in die tijd was het op zijn minst ongebruikelijk om niet na het overhandigen van de sleutel te vertrekken. “Vanaf dat moment hanteren we de regel om minimaal pas twee jaar na ingebruikname op te leveren. Ik vind dat partijen, als zij hoge prestaties met elkaar afspreken, daarop mogen worden aangesproken.” Dat gebeurde toen nauwelijks en tegenwoordig nog te weinig. “Het argument wordt te vaak gebruikt dat de verantwoordelijkheid bij anderen ligt. Dit geldt uiteraard niet alleen voor de aannemers maar ook voor de ontwerpers en voor ons.”

Duurzame prestaties en duurzame relaties

Met de vinger wijzen levert weinig op, in tegenstelling tot openstaan voor kritiek en verantwoordelijkheid nemen. “Het klinkt wat cliché, maar duurzame prestaties beginnen met duurzame relaties. Als er sprake is van een samenwerking die verdergaat dan kruisjes zitten in de formulieren van de aanbesteding, dan worden die prestaties ook werkelijkheid.” Een volgend project met grote duurzaamheidsplannen diende zich aan. “Waar we ons eerste richtten op gebouwen, vergrootten we in 2010 de blik naar een duurzame omgeving. RijsWijkBuiten was de eerste energieneutrale wijk van Nederland en voor ons een gebiedsrealisatie.”

Benieuwd naar het volledige artikel? Lees het complete interview in het Duurzaam Gebouwd Magazine #40. Smaakt deze duurzame transformatie naar meer? Neem dan een kijkje bij het complete programma van het seminar Renovatie & Transformatie en schrijf direct in. Dit is dé kans om in contact te komen met enthousiaste partijen die hiermee aan de slag willen.