Daar waar gebrek aan veiligheid in een gebouw een gezondheidsrisico oplevert, geldt dit eveneens voor een slecht binnenklimaat. Daarom verdient 'gezondheid' dezelfde wettelijke status als 'veiligheid' in een gebouw.
De kop van deze expertpost kan prima de kop van een toekomstig, landelijk krantenartikel zijn. Althans, wanneer gezondheid dezelfde wettelijke status als veiligheid zou krijgen én er ook consequent op wordt gehandhaafd.
Obesitas
Een langdurig verblijf in een ongezond binnenklimaat vormt, net als gebrekkige veiligheid een gezondheidsrisico. Toch is dit lastiger om te bewijzen en om hiervoor een verantwoordelijke aan te wijzen. Het ontbreken van de directe koppeling tussen oorzaak en gevolg is hét grote verschil tussen veiligheid en gezondheid tussen de veligheid van een gebouw en de gezondheid van een gebouw. Voor het geval er brand optreedt, zijn er in elk gebouw nooduitgangen, brandalarmen en blusmiddelen aanwezig omdat het negatieve effect van brand op de aanwezige mensen direct optreedt en de oorzaak helder en eenduidig is. Een slecht binnenklimaat leid tot een hoger ziekteverzuim, improductiviteit en cara maar dit treft niet iedereen, kan ook nog andere oorzaken hebben en de negatieve effecten treden pas op wanneer de oorzaak langdurig aanwezig is.
Er zijn daarom vele scholen, kantoren, verzorgingshuizen en andere publieke gebouwen die absoluut slecht scoren op ventilatie en verlichting, geluidsdruk en/of verlichting zonder dat daar iets aan gebeurt. Hun 'ongezondheid' is daarmee de 'obesitas van de gebouwde omgeving', een uitdijend probleem.
Handhaving
Er is een groot onderscheid tussen de handhaving van veiligheid en handhaving op gezondheid. Wanneer op een willekeurige bouwplaats een afscherming één keer niet goed is geplaatst, kan je als bedrijf direct een boete van een kleine € 5.000 van de Arbeidsinspectie tegemoet zien. Het daarentegen dagelijks laten vertoeven van kinderen en leerkrachten in basisscholen in een binnenklimaat met een CO2-percentage van meer dan 3000 ppm, zo’n drie maal de maximaal toelaatbare waarde, wordt structureel geaccepteerd en niet gesanctioneerd. Dit is helaas meer gewoonte dan uitzondering.
Voor andere publieke gebouwen zal door de toenemende bezettingsgraad het probleem eerder toe- als afnemen. De 'obesitas van de gebouwde omgeving' lost zich dus niet vanzelf op.
Techniek
Met de huidige stand van de gebouwtechnologie is het op afstand meten van de kwaliteit van het binnenklimaat voor elk gebouw echter binnen bereik terwijl de techniek voor goede ventilatie en verlichting al jaren voorhanden is. Handhaving hoeft niet gepaard te gaan met een uitbreiding van de Arbeidsinspectie maar kan prima op afstand gebeuren. De techniek is klaar voor een gezonde gebouwde omgeving. Bovendien is de business case van een gezond gebouw zelf ook gezond: het levert onder aan de streep geld op.