Mijn energiecoöperatie

Auteur: Paul van Bergen

Het goede voorbeeld geven is de beste manier om je geloofwaardigheid als deskundige op het gebied van duurzaamheid te demonstreren. Zo liep ik al een tijd met het idee rond om te gaan investeren in duurzame energieopwekking door middel van PV. Helaas heeft het schilddak van mijn woning een inefficiënte vorm en ligt het ook nog eens ongunstig op de zon. Panelen boven de pannen of op de dakkapel plaatsen was dus geen optie.

Maar dit voorjaar deed zich een nieuwe kans voor. Ik deel namelijk een dubbele garage met een plat dak met mijn buren. Dit plat dak was nodig aan renovatie toe. We besloten om samen op zoek te gaan naar een dakdekker die niet alleen de dakbedekking kon vervangen, maar een geïntegreerd voorstel kon doen voor de levering van een complete PV-installatie. Dat viel nogal tegen - en het bracht mij ertoe dit stukje te schrijven.

We vroegen om een integraal voorstel voor de renovatie van het platte dak, inclusief de levering, de plaatsing en de installatie van PV-panelen. Hierbij wilden we zoveel mogelijk panelen op het betrekkelijk kleine garagedak plaatsen. Dat was kennelijk een lastig verzoek.

We ontvingen wel offertes waarbij de renovatie van het dak separaat werd aangeboden van de PV-installatie en waarbij de panelen door middel van ballast op het dak werden gezet. Dat wilden we absoluut niet. Als je de dakbedekking vervangt is het toch logisch dat je gelijk de bevestigingspunten voor de PV-panelen in die dakbedekking opneemt? In de praktijk gaat men hier toch anders mee om.

We kregen een ploeg dakdekkers op bezoek, die in één dag de afschotisolatie en een mechanisch bevestigde nieuwe dakbedekking hebben aangebracht. Vervolgens zijn mijn buurman en ik een weekend lang druk geweest om ieder een kabel te leggen van de garage, via de tuin en de kruipruimte, naar de meterkast. Daarna moesten we zes weken wachten op een ploeg monteurs, die twee dagen nodig hadden om een aluminiumframe op maat op het dak te monteren.

Hierbij werden gaten in ons splinternieuwe dak geboord om via draadeinden het frame boven de dakbedekking te monteren. Die draadeinden zijn vervolgens weer ingeplakt. Na het plaatsen van de panelen op het dak en de omvormers in de garages zijn de monteurs weer vertrokken. We moesten zelf op zoek naar een installateur, die een nieuwe groep heeft aangelegd in de meterkasten en de kabels heeft verbonden met de omvormers. Net op tijd, want de zomer begon.

Meter op nul
Het is fijn om te zien dat de elektriciteitsmeter op nul staat, maar minder fijn als je dan pas ontdekt dat je meter niet kan registeren wat je aan het net teruglevert. Gelukkig kun je de meter gratis laten vervangen, maar met een wachttijd van zes weken hadden we niet gerekend! Intussen hadden we subsidie aangevraagd via de website van AgentschapNL. Dat was een verademing: de subsidie was binnen een uurtje aangevraagd en het geld was binnen twee weken binnen.

De installatie draait nu alweer enkele weken en het is een genot om vast te stellen dat zes panelen per gezin voldoende zijn om op zonnige dagen werkelijk energie terug te kunnen leveren.

Wat me nog wel bezighoudt, is de moeite die we hebben moeten doen om de panelen netjes en strak op het platte dak opgesteld te krijgen. Waarom zijn er geen partijen die PV-installaties netjes kunnen integreren en verantwoordelijk zijn voor het totaal, of hebben wij ze niet gevonden? Ook vraag ik me nog af wat ik met mijn buurman moet regelen omdat mijn panelen gedeeltelijk op zijn dak liggen en zijn panelen op mijn dak. Wat er gebeurt als een van ons gaat verhuizen; zijn daar afspraken over te maken?  

Auteur: Paul van Bergen, DGMR