In de rubriek Een gebouw als een boom, een stad als een bos belicht Rino Groenenberg geregeld het fenomeen Cradle to Cradle. In de tweede aflevering kijkt hij naar de behuizing van de drie biggetjes.
De drie biggetjes
Iedereen kent wel het verhaal van de drie biggetjes, waarbij uiteindelijk het biggetje dat in steen bouwt als enige biggetje overleeft en waarbij de biggetjes die in stro en hout bouwen doodgaan. Dit sprookje is echter al ontzettend oud en tegenwoordig leven we in een tijd waarin 16 miljoen biggetjes op elkaar gekropt in stenen gebouwen leven.
Verder is er in het wild in Nederland geen wolf meer te bekennen. Toch wil ik mijn kinderen later een mooi sprookje vertellen, daarom komt hier de remake van de drie biggetjes.
De drie biggetjes
Er waren eens drie biggetjes. Toen de moeder naar overleed moesten ze ondanks de krapte in de woningmarkt op zichzelf gaan wonen en elk biggetje besloot om een huis te gaan bouwen.
De biggetjes stonden voor de keuze op welke manier ze moesten gaan bouwen. Het baby boom-biggetje besloot traditioneel te bouwen. Hij wou graag geld besparen voor zijn pensioen en wilde graag lekker goedkoop bouwen. Verder had hij al zoveel verandering in zijn leven meegemaakt dat hij lekker bleef doen wat hij al jaren deed. Dus hij bouwde een goedkoop, energievretend huis met een slecht binnenklimaat.
Het middelste biggetje dacht er anders over. Hoewel hij liever niet teveel geld uitgaf, wilde hij straks nog wel zijn hypotheek kunnen betalen. Dus hij dacht eens na over hoe hij energie zou kunnen besparen. Dus hij bouwde een goed geisoleerd huis met een zonnepaneel op het dak in een vinex wijk langs de snelweg.
Het jongste biggetje was een idealist. Hij wilde een gevarieerd, veilig en gezond huis. Een huis dat schone lucht, grond, water en energie levert. En dat op een economische, rechtvaardige en ecologische manier. Verder wilde het biggetje een huis bouwen dat in zijn behoeften zou voorzien, zonder daarbij de behoeften van de toekomstige biggetjes generatie tekort te doen.
Full service company
Dus het jongste biggetje bouwde dus een Cradle to Cradle-huis. Hiervoor was een ingewikkelde financiële constructie nodig, maar uiteindelijk had het biggetje een mooi huis, met veel hout, glas en groen. Daarnaast voorzag het gebouw hem van veel dachtlicht, was het multifunctioneel en was het zeer goed voor zijn imago.
In ruil daarvoor betaalde het jongste biggetje een vast bedrag per maand aan een aantal leveranciers van zijn huis, die het voor hem hadden voorgeschoten. Deze leveranciers hadden in ruil daarvoor aandelen gekregen van de full service company waarvan het jongste biggetje het gebouw huurde. Zodra het biggetje zou willen zou hij deze aandelen (of obligaties) terug kunnen kopen.
Verder had het biggetje weinig zorgen, want alles wat aan onderhoud toe was zou door de leveranciers geregeld worden of vervangen worden met hergebruikte materialen. In het begin koste hem het iets meer dan traditioneel, maar na verloop van tijd werd het voor hem steeds goedkoper.
De grote boze geldwolf
Toen de grote boze geldwolf (in de vorm van de crisis) honger kreeg, besloot hij aan de pensioenfondsen en de hyptheekrentes te gaan knagen. Verder schoten de energieprijzen omhoog en het baby boom-biggetje moest zijn huis met verlies verkopen. Het arme baby boom-biggetje bleef achter met een enorme schuld. Het huis werd later gesloopt.
Het middelste biggetje overleefde de honger van de geldwolf wel. Maar toen het eerste onderhoudsmoment van zijn woning kwam, moest hij zijn auto verkopen om de lasten te betalen. Omdat er weinig werkgelegenheid was in de vinexwijk waar hij woonde en er slecht openbaar vervoer was, verloor het biggetje zijn baan. Het biggetje zit nu in de WW.
Het jongste biggetje had het ook niet makkelijk. Ook voor hem stegen de prijzen. Maar het jongste biggetje had geen energielasten en had in zijn gebouw een kas waarin hij zijn eigen eten kon kweken. Omdat het jongste biggetje zelfvoorzienend was, kon de geldwolf hem ook niks kon doen. Zijn huis steeg exponentieel in waarde en mocht het biggetje willen verkopen, dan zouden de aandeelhouders enorme rendementen halen.
Verder was onderhoud voor de jongste big totaal geen probleem, aangezien hij een zeer voordelig langdurig onderhoudscontract had afgesloten met de full service company. De deelnemende leveranciers waren uiteraard hardstikke blij met duurzame relatie met de jonge en succesvolle big, die verder nog lang en gelukkig leefde.
De moraal van het verhaal
De moraal van het verhaal is in de bouwwereld eigenlijk hetzelfde als in het oorspronkelijke verhaal. Het biggetje dat kiest voor het snelle geld boven een hogere investering (in geld, maar ook in tijd en kennis) met meer rendement, is eigenlijk een dom biggetje. Verder is het mooie aan dit verhaal dat het eigenlijk zo simpel is dat zelfs een kind het kan snappen. Nu wij nog!
Rino Groenenberg
Groenenberg deed aan de Hogeschool van Utrecht zijn afstudeeronderzoek naar financiële haalbaarheid van nieuw te bouwen Cradle to Cradle-gebouwen. Hij is momenteel op zoek naar een nieuwe uitdaging.
Column schrijven?
Wilt u ook een column schrijven over Cradle to Cradle en deze delen met de lezers van Duurzaam Gebouwd NL, stuur dan een mail naar Gerard vos g.vos@duurzaamgebouwd.nl onder vermelding van: Een gebouw als een boom, een stad als een bos.