Energie is hot. Want het klimaat wordt steeds hotter en energie is de boosdoener. Zelfs de bouwwereld is er inmiddels ‘stevig van overtuigd dat zij haar maatschappelijke rol verantwoord dient te spelen’. Mooie wenselijke woorden, maar u mag van mij best gewoon zeggen dat u er inmiddels brood in ziet.
Ik moet mij natuurlijk een beetje tactisch gedragen, want de bouwwereld leest mee. En zonder gekheid, dat is echt goed nieuws. In de gebouwde omgeving wordt immers een significant deel van onze energie geconsumeerd: ongeveer een derde, afhankelijk van de definitie. Ontwikkelaars, bouwers, bewoners, huurders en bedrijven kunnen dus gezamenlijk grote impact hebben bij de oplossing van het energieprobleem. En dat is nodig, want het probleem is groter dan CO2 alleen.
Plenty olie en gas!
Sinds de film van Al Gore is iedereen wel overtuigd van het probleem dat de CO2-uitstoot veroorzaakt. Daar hoef ik u niets meer over te vertellen. Maar er is een ander probleem dat nu lijkt onder te sneeuwen in het klimaatgeweld. Namelijk de schaarste van fossiele brandstoffen. Ofwel, de betaalbaarheid van olie, gas en kolen. Nu hoor ik sommigen meteen denken: ‘Welnee! Weer zo’n doemdenker. In Canada en Rusland zit nog plenty olie en gas!’ Helemaal waar. Maar...
Afgelopen december gaf ik een presentatie op de Sprout MVO lunch en daarvoor had ik uitgezocht hoe dat nu zit met de olieproductie en consumptie. Lopen die uit de pas? Hebben we peak-oil inderdaad bereikt zoals sommigen beweren? (Peak oil betekent dat de productie de vraag niet meer kan bijhouden en de productie ten opzichte van de vraag dus begint af te nemen).
Hoe kan dit?
Ik realiseer mij het gevaar van een kort-door-de-bocht-samenvatting, maar ik ga u hem toch niet onthouden:
- Sinds 2003 is er structureel meer consumptie dan productie:
- Wereldwijd komen we 200.000 vaten tekort...
- per dag.
- Dat is ruim 30 miljoen liter... per dag.
- Dat zijn ongeveer 750 grote tankwagens... per dag, elke dag.
- Sinds 2003: ruim 1 miljoen tankwagens.
Na die presentatie merkte ik veel ongeloof over deze getallen. ‘Hoe kan dit dan? Er heeft toch niemand geen benzine gekregen?’, was een van de vragen. En dat klopt natuurlijk. Die tekorten in de productie zijn aangevuld met opgeslagen oliereserves. De afgelopen jaren heeft u er vaak in beleggingsnieuws over gehoord: ‘De Amerikaanse oliereserves bleken harder te zijn gedaald dan analisten hadden voorspeld...’ En hoewel ik mij realiseer dat 200.000 maar een heel klein deel is op 86 miljoen vaten per dag (0,2 procent), een tekort zet alles onder druk.
Waarvan het volgende bewijs: het doel van OPEC is om de olieprijs rond de 27 dollar te houden. In 2003 was dat al wat lastig: 30 dollar. Afgelopen december tijdens mijn
presentatie was het boven de 90 dollar... En half maart 2008? 105 dollar.
Duurder en duurder
Olie en gas raken niet op. Dat is niet de discussie. Olie en gas worden zeker wel duurder en duurder. En dat maakt energie duurder en duurder. En dat maakt wonen en bedrijfhuisvesting duurder en duurder.
Decentrale Duurzame Energie is schone energie natuurlijk. Maar het maakt je ook minder afhankelijk van stijgende energieprijzen, waardoor energiekosten controleerbaar blijven. Dus ook als u niets heeft met Al Gore, Di Caprio of Clinton, denk dan zeker wel aan de toekomstige huurder of koper van uw gebouwen en zorg voor innovatieve duurzame energiesystemen. Decentrale duurzame energie is niet alleen goed voor het klimaat, maar ook voor de bottom line.
Igor Kluin