'Het zijn jouw aardbevingen, niet de mijne'
Afgelopen week was ik in de randstad voor een bijeenkomst over de toekomst van energie in Nederland in relatie tot de huidige problematiek rondom gaswinning en raakte daar in gesprek met een sympathieke hoofdstedeling. Ik herkende zijn onmiskenbare accent en gaf aan dat dit voor hem, gezien de locatie, wel “een thuiswedstrijd” zou zijn. Dat beaamde hij uiteraard en vroeg beleefd waar ik vandaan kwam.
Ik woon al jaren in Zwolle maar gaf, mede gezien het onderwerp van de bijeenkomst, aan dat ik geboren en getogen ben in Groningen, de plek waar wij momenteel nadelen ondervinden van de gaswinning: aardbevingen die letterlijk de bodem onder je vandaan slaan.
Nonchalance
Ik verstijfde toen hij daarop met enige nonchalance zei: “Het zijn jouw aardbevingen, niet de mijne”. Met een soepele beweging nam hij vervolgens een slok van zijn biertje, pakte zijn iPhone en gaf aan even te kijken wat Ajax op dat moment deed. “Het is een belangrijke wedstrijd…” was zijn korte toelichting.
Kamp
Toen ik naar huis reed, realiseerde ik me dat hij waarschijnlijk zeker niet als enige die mening was toegedaan. Het belangrijkste deel van Nederland, zij die in Groningen wonen, zij die zich met Groningen verbonden voelen óf zij met onderling fatsoen, staan hier gelukkig lijnrecht tegenover.
De inkomsten uit gas zijn een belangrijk onderdeel uit de begroting van Nederland en zonder deze inkomsten worden veel zaken die leven in Nederland leuk maken, niet meer mogelijk. Dat dilemma ligt bij Minister Kamp.
Politiek en twijfel
Daar waar verdeeldheid is, kiest de politiek bijna altijd voor uitstel. Minister Henk Kamp heeft, politiek ervaren als hij is, ingezet op verder onderzoek en daarmee heeft hij tijd gekocht. Daarnaast heeft hij een korte termijn oplossing (tijdelijk minder gas winnen), een ander politieke oplossing voor het winnen van tijd, geregeld.
Het creëren van twijfel over aard, omvang en oplossingsrichting is een volgende politieke kaart die Henk Kamp ongetwijfeld zal trekken. Twijfel is namelijk de beste politieke manier om lang over een onderwerp te discussiëren zonder tot actie over te gaan. De gasinkomsten zijn daarmee ondertussen gewaarborgd en daarmee de rijksbegroting. Dit alles zonder dat direct tot verduurzaming van de energievoorziening moet worden overgegaan.
Natte voeten
Door gebruik van fossiele energie - zoals Gronings gas- stijgt uiteindelijk de zeespiegel. Daar zijn we het denk ik wel over eens. Er zijn websites waarop iedereen het toekomstig waterpeil kan bepalen van zijn eigen woonplaats. Amsterdam is daarin kwetsbaar, heel kwetsbaar. Over 50 jaar zou het maar zo kunnen zijn dat een bijdehante Groninger “Het is jouw overstroming, niet de mijne …" op een avond uitspreekt.
Alternatief
Ik zou de Groningers gunnen dat zij niet alleen de lasten maar ook de lusten van de gaswinning zouden ontvangen: “Het is mijn gas, niet het uwe..” als reactie op “het zijn jouw aardbevingen, niet de mijne” zou je haast willen horen.
Toch is het beter vol in te zetten op verduurzaming van onze energievoorziening, zodat we minder afhankelijk zijn van het Gronings aardgas en andere fossiele bronnen.
Mijn advies aan Henk Kamp: zet vol in op duurzame energie en bied de Groningers een echt alternatief. Dit alternatief zal tevens goed zijn voor de Amsterdammers, maar dan met een vertraging van enige tientallen jaren.
Namens alle Groningers en Amsterdammers ga ik hem dát vertellen.
Gerelateerde artikelen, events & downloads
Reacties
Onnodige polarisatie naar mijn mening. Volgens mij verwoordt deze man helemaal niet de mening van het grootste deel van Nederland. http://www.rtvnoord.nl/artikel/artikel.asp?p=145140 http://www.motivaction.nl/kennisplatform/in-de-media/vrouwen-kritischer-over-gaswinning https://www.eigenhuis.nl/downloads/dossiers/Rapport_-_Solidariteit_met_Groningers.pdf
Een paar honderd jaar houtkap om oms warm te houden, droogleggingen om de voeten droog te houden, veremigde oostindische compagnie om te ontdekken dat we met handel meer geld verdienen dan met hard werken. En ontdek je een bodemschat aan energie die zoveel schoner en je gaat massaal over op gas. Ik bedoel maar we zitten er tegenwoordig toch maar warmpjes bij. Tegenwoordig hoort Groningen ook bij Hol-land hoewel enkele Groningers daar nog steeds anders over denkt zo te lezen. Was het gas niet van de wereld, is de wereld niet van iedereen. Hoe oud is dat gas eigenlijk? Hoe lang swl het duren voor er weer een kleine of groter ijstijd komt. Het wordt tijd dat we niet langer door ons sleutelgat de wijde wereld in kijken maar gewoon de boel even grondig aanpakken daar in Groningen. Wij als natie die trots is op onze kennis over waterwerken, koste een oaar overstrominkjes en eat levens, maar ja we gaan vooruit. Ik praat met de experts die fundatietechnieken toepassen die oude en nieuwe huizen kunnen stabiliseren. Zo zijn wij hier ons aan het voorbereiden om drijvend wonen te ontwikkelen. Laten we als land de schouders onder de problemen zetten en niet in wij en zij denken dat is zoooo Ajax-Feijenoord denken...
Goed stuk! En dat 'wij/zij' denken waar Joost Valk het over heeft is ontstaan doordat de problemen al 30 jaar door de NAM zijn ontkend. Mensen die het aankaartten (en die zijn er al heel lang) werden zo'n beetje voor gek verklaard. Dat voelt heel machteloos en is niet zomaar weg te poetsen. Ja, het gas is 'van ons allemaal', maar de ellende is in de rest van Nederland niet gevoeld. En nog niet. Als de gaskraan dicht moet is het probleem wel ineens 'van ons allemaal'. Zooo Ajax-Feijenoord-denken? Roep dat daar in het gebied maar even, op straat, bij iemand thuis..
Beste Laurens, Volledig met je eens en we moeten nog een energie deltaplan hebben en een ijzersterke gouverneur (met mandaat een soort ijzeren red Adair (top brandweerman die overall onmogelijke branden blust tegen conventies in) als tegenhanger voor Kamp.
Wij voelen hier in de droogmakerij Haarlemmermeer op verschillene manieren het waterprobleem van onder, boven en opzij. Meer dan van de aardschokken. Ik snap dus goed dat we het hier hebben over de basisveiligheid van medemensen en ik leef heel erg mee met de gedupeerden. Ik vind het een heel goed stuk Laurens, omdat je prikkelt met je uitspraken om juist over het persoonlijke als over meer gezamenlijk optrekken na te denken. Ik pleit hier op het landelijke platform Duurzaam Gebouwd .NL dat we het expertpanel zullen uitbreiden met geologen en hydrologen die op een andere manier Aardrijkskunde hebben gehad als ik, die vooral de indeling van ons land in provincies uit het hoofd moest leren ;-) Er is natuurlijk niks mee om op schaal van persoonlijke woonomgeving, buurt, dorp, stad, provincie, landelijk, regio, wereld of heelal naar duurzaamheid te kijken. Maar als de basisveiligheid van mensen in geding komt dan zullen we die eerst weer moeten herstellen voor we verder komen. NAM, regering, bedrijfsleven, experts, pioniers verenigd u .... hier op het platform Duurzaam Gebouwd en laten we komen tot een Duurzame Delta.
Goed geschreven! Doet mij weer terugdenken aan een bijeenkomst die ik vorig jaar had bij een scholengemeenschap. Hier deed de spreker een uitspraak die mij nadien altijd is bijgebleven: Hoe laten we de wereld achter voor onze kinderen? Wij hebben hem ten slotte te leen van hen.